Smekend is dat lot wat mij mijn adem ontneemt. Hét vraagt om vergiffenis: 'Nooit zo bedoeld!' roept het.
'Het zou anders moeten zijn! Ik heb even niet opgelet! Ook ik maak fouten!' Het sprak alsof ik hét kon zien.
'Ook ik ontsnap soms niet aan de waarheid.' en hét barstte in snikken uit. Hét lot kreeg bijna menselijke vormen. 'Ik maak het goed' bevestigde het lot. 'Ik zorg dat het recht gezet wordt door de realiteit!'
'Lot?' vraag ik 'Lot is toch vastgesteld?' Lot antwoord:'Ik bén niet vastgesteld, wel gebonden aan de regels van de toekomst.' 'Lot?'' vraag ik 'Je bént toch toekomst? 'Soms! Soms ben ik slechts een enkel verleden': is het antwoord. 'Maar,' vraag ik 'hoe de aarde draait, hoe mensen hun leven leiden, hoe mensen verliefd worden, banen krijgen, het bekende voor- en tegenspoed dat is toch realiteit én lot?' Hét lot zucht en antwoord: 'Ik ben iets dat mensen óf niet kunnen accepteren en mij als verklaring gebruiken óf iets waar mensen blindelings op varen. Ik ben de reden van alles! De god en de duivel, het ligt aan het moment wat mensen van me vinden.'
'Ik maak schema's, modelbouwtekeningen zeg maar. Iedereen heeft er één en deze is uniek. Bij de één is het wat meer af dan bij de ander. Het inkleuren laat ik aan de mensen over. Soms overlappen bouwtekeningen elkaar, soms zijn ze bijna hetzelfde en soms zijn het enkel lijnen. Da's toeval, da's lot dat ben ik!'
'Ik teken naar hartelust en daar komen soulmates uit, tweelingen, gelovigen en atheisten. Nogmaals het inkleuren is aan de mens. Soms ligt er een kleurtje vast en is de soulmate al vastgelegd of een groot deel van de route. Liever laat ik ze zoeken. Evenwicht en harmonie is niet aan mij om uit te delen. Dat is hun leven, hun spel, hun keuze! Ik ben slechts tekenaar van beroep. Ik heb hieraan al een dagtaak, laat staan dat ik álles zou moeten invullen. Zou het leven saai maken overigens!'
'Maar de armoede lot' vraag ik 'dat bepaal jij toch zeker niet? 'Nee, dat klopt!' klinkt het antwoord. 'En toch benoemt men mij als schuldenaar, als ooggetuige maar vaker als verdachte! Maar dat is de realiteit!' 'Realiteit?': vraag ik
'Ja.' zegt het lot 'Ik bepaal de bouwtekening, de lijnen, het papier, niét waar het gebouw kom te staan. Dat is een kwestie van goed geluk (met haar heb ik overigens regelmatig een woordenwisseling), met geluk valt niet te spotten, het ligt in het inkleuringsvermogen van de mens.
Ik ben toeval, ik ben realiteit, ik ben lot, maar ik ben geen god!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten